Patchwork, Encaje de Bolillos, Punto de Cruz, Hardanger.......... son parte de mi mundo y también del de mis chicas. Después de mucho tiempo intentando encontrar el momento y en honor a ellas se abre esta pequeña ventana. Descubriréis el placer de compartir una afición.

Mi pequeño homenaje a ellas, a mis chicas.



martes, 12 de octubre de 2010

Hace mucho tiempo.........

Es verdad, hace mucho tiempo que no estoy con vosotras, que mi blog se quedó así, "de vacaciones", pero os aseguro que ha sido muy a mi pesar. A veces la vida se tuerce, o sus circunstancias te obligan a no seguir tu ritmo normal. Más bien a acelerarlo y a no tener tiempo para estas pequeñas cosas que son nuestro mundo.


Otras cosas ineludibles se convierten en prioritarias y el sentido común te hace estar al pie del cañón. Ahora, sin haber recuperado la "normalidad" pero con un poquito más de calma...... vuelvo.


Y vuelvo porque ellas, mis chicas (como sabéis que las llamo), están ahí, insistiendo, sin bajar la guardia, llamando y escribiendo para ver cómo va todo.

A todas, de nuevo, GRACIAS!!!!! Es un honor conocer a gente como vosotras.


Y es un placer enseñaros esta maravilla a la que Ramona ha dedicado nueve meses. Quizás os parezca mucho tiempo, pero como es nuestra modista oficial, la tenemos siempre ocupadísima con retoques, modelitos, acabados, etc, etc, etc. Enfin, que no le dejamos mucho tiempo para sus propias labores.


Este quilt lo disfrutan ya sus destinatarias, Martina y Daniela, unas gemelas nacidas no hace demasiado. Es un trabajo de redwork combinado con patchwork para el que se utilizó una tela comprada aquí. Para los bordados, semilino en color blanco roto y granate. Y la trasera, también con semilino granate.

Precioso, ¿verdad?

Un poquito más de cerca...............


La verdad es que estos bebés son muy, muy dulces.


También se pueden hacer como cuadritos individuales para un regalo.



Como veis en las fotos no hay acolchado, pero se puede hacer un trabajo estupendo en los cuadrados de tela.



Las fotos, ya sabéis, en mi querido Montseny.



En este detalle del quilt, un simpático guiño al papá de las niñas, de nombre Gustavo.

Espero que mi regreso con esta maravilla os haya gustado. Yo personalmente, creo que el trabajo de Ramona lo merece. En mi próxima entrada os enseñaré otra versión más reducida de estos diseños infantiles.

Un abrazo a todas y de nuevo, gracias!












3 comentarios:

  1. Sita, es que ya te echábamos de menos... Eso de que no actualizaras el blog nos tenía un poco en vilo... Todos los días mirando a ver si habías escrito algo... No, señal de que la cosa no estaba bien del todo así que me alegro de que hayas vuelto casi a la "normalidad" y espero que sigas actualizándolo. ¡¡¡¡¡¡¡Ya sabes que te seguimos!!!!!!! Qué haríamos sin ti...

    La colcha de Ramona chulísima. Es una artista. No hay como tener unas manos especiales...

    Bueno, me alegro de que hayas vuelto!!!!!!! Un besazo enorme.

    ResponderEliminar
  2. Quina alegria obrir el blog i veure que per fi tornes a publicar, ja ho trobàvem a faltar.
    ¡Felicitats per la Ramona! entre que ella sap cosir de veritat i que tu saps dirigir aquesta colla de dones que quasi sempre et fem cas, i no penso en ningú :-), aquest blog aviat tornarà a ser un festival de labors maques. Un petonàs.

    ResponderEliminar
  3. Oooooooohhhhhh!!!!!!!, que bonic el blog, que boniques totes les labors , que bonica la colcha de la Ramona, i que bonica la Lola, que sempre que pot,anomena el seu Montseny "Can Baixeres", que ella tant estima i els que hi vivim adorem.
    Feu unes feines impresionats, potser, m'hi acabo enganxant......
    Un petonàs a la mastressa i a totes ......

    Fins Aviat, Maria LLuisa, Jana, Anna

    ResponderEliminar